Omawiano białe plamy na mapie dostępu do Internetu w regionie oraz działania Zarządu Województwa Lubuskiego, których celem jest ich eliminacja. Ok. 8,5 proc. gospodarstw domowych w regionie nie ma możliwości korzystania z usług szerokopasmowego dostępu do Internetu, mogą natomiast mieć dostęp do Internetu o mniejszej przepustowości.
Kolejnym etapem w tej sprawie będzie przygotowanie koncepcji i studium wykonalności projektu „Internet Szerokopasmowy w województwie lubuskim”. Inwestycja ostała ujęta w Indykatywnym Planie Inwestycyjnym Lubuskiego Regionalnego Programu operacyjnego. Przewidziana wartość projektu to 72 mln zł, w tym wysokość dofinansowania to 61 mln zł. Zakończenie prac jest spodziewane w 2011 roku.
Jako podstawę klasyfikacji obszarów przyjęto zebrane w procesie inwentaryzacyjnym dane od przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Z punktu widzenia tego kryterium wyróżniono następujące klasy obszarów:
(Zdjęcie arch. Urząd Marszałkowski)
– obszary "białe" (B) – całkowity brak infrastruktury szkieletowo – dystrybucyjnej (punktów dystrybucyjnych) niezbędnej do zapewnienia podaży usług szerokopasmowego dostępu do Internetu na założonym poziomie. Na obszarze tym mogą działać przedsiębiorcy telekomunikacyjni świadczący takie usługi, ale punkt dystrybucyjny, do którego są przyłączeni, znajduje się poza obszarem analizowanym lub uzyskanie takiego przyłączenia jest ograniczone barierami, np. ekonomicznymi, które utrudniają dostęp potencjalnych operatorów sieci dostępowych.
– obszary "szare" (S)– istnieje infrastruktura szkieletowo – dystrybucyjna tylko jednego operatora telekomunikacyjnego (zazwyczaj sieć operatora "zasiedziałego"); oznacza to obecność punktów dystrybucyjnych tylko jednego operatora na danym terenie. Nie ma zatem konkurencji na poziomie infrastruktury szkieletowo – dystrybucyjnej, choć może działać kilku operatorów sieci dostępowych, którzy jednak korzystają z usług hurtowych jednego operatora infrastruktury szkieletowo – dystrybucyjnej.
– obszary "czarne" (C) – istnieje infrastruktura szkieletowo – dystrybucyjna co najmniej dwóch operatorów telekomunikacyjnych umożliwiająca zapewnienie podaży usług szerokopasmowego dostępu do Internetu na założonym poziomie (istnieją tam zatem co najmniej dwa punkty dystrybucyjne różnych operatorów, a usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu są oferowane poprzez konkurujących ze sobą przedsiębiorców telekomunikacyjnych).
—
Eliza Gniewek-Juszczak UM