Obywatele i Lud Boży. Gmina i parafia. Dwie wspólnoty. Co o sobie wiedzą? Współpracują czy konkurują? Może żyją w separacji? Czego od siebie mogą się nauczyć? Jakiej żądać lub oczekiwać informacji? Same pytania. Dlaczego?
Przez pół wieku komuny temat tabu, ale i po zmianie ustroju pozostaje wiele do zrobienia.
Czy tak powinno być? Jeżeli obie wspólnoty mają służyć ludziom?
Gmina – ustrój demokratyczny. Jeden z filarów administracji publicznej. Członkiem gminy jest każdy z mocy prawa.
Parafia – autokracja. Wspólnoty kościołów chrześcijańskich tworzą ochrzczeni.
Parafia to sacrum i profanum. W sprawach sacrum jesteśmy niekompetentni. Ale parafia to również jedna z najstarszych, bardzo sprawna administracja. W Polsce był czas, że zastępowała państwo, np. w zakresie Stanu Cywilnego.
Obie wspólnoty rządzą się swoimi prawami. Gmina prawem państwowym. Parafia prawem kanonicznym. Jak te dwa ustroje służą ludziom? Czego gmina może nauczyć się od parafii?
Przybliżmy to na dwóch przykładach. Kwalifikacje i odpowiedzialność liderów.
Kanon 521 Kodeksu Kanonicznego stanowi: „Aby ktoś mógł ważnie zostać proboszczem, musi posiadać święcenia prezbiteriatu. Ponadto winien odznaczać się zdrową nauką i dobrymi obyczajami, gorliwością pasterską oraz innymi cnotami, jak również przymiotami, wymaganymi… do kierowania parafią…".
Ordynacja wyborcza, w gminie, od wójta, burmistrza nie wymaga żadnych kwalifikacji merytorycznych, ani moralnych. Może nim zostać analfabeta i szubrawiec.
W księdze V Kodeksu Kanonicznego: Dobra doczesne kościoła, cały tytuł II: Zarząd dóbr, jest przykładem rozporządzania dobrami kościoła ze starannością dobrego gospodarza.
Dlaczego zatem w gminie, wójt, burmistrz może zmarnotrawić mienie komunalne: grunty, budynki, prawa majątkowe, prawie bezkarnie?
Może proboszczowie – liderzy parafii, jednocześnie członkowie wspólnoty gminnej, powinni stawiać te pytania w stosunku do odpowiedzialnych za mienie komunalne, wszak to też ich mienie jako obywateli.
Czego parafia może nauczyć się od gminy, np. w dostępie do informacji?
Po 20 latach funkcjonowania Samorządu Terytorialnego, poszerzenie wiedzy o tych wspólnotach leży w interesie obywateli i ludu bożego. Dla dobra wspólnego.
Czy przykładem współpracy gminy i parafii ma być tylko pokropek?
—
Obywatel Władysław Leszek Grzelak
